Gij moogtj d'r zeen

Ik erken mijn ''spanningen'', ze mogen er zijn. Een menselijk avontuur zonder spanningen bestaat niet..

Ik erken mijn emoties, ik mag ze allemaal voelen..

Ik erken mijn soms diepe verdriet, het mag er zijn, ik mag het voelen ..

Ik erken mijn boosheid, ik voel de kracht die daar in zit. 

Wat ik graag gezien, gevoeld en gehoord zou hebben in contact met en van anderen en gemist heb, mis ....  , kan ik voortaan aan mezelf geven en doe dat, voor zover mogelijk, ook steeds meer :

( Ik zeg en doe het voor mezelf, met mijn hand op mijn hart en laat het mezelf voelen. Ik ben er voor mezelf, voor wat ik nodig heb, in en vanuit mijn eigen hart , lichaam en geest. Ik ben altijd in mijn eigen buurt, dus kan ik er ook altijd voor mezelf zijn, wat er ook om me heen gebeurt...! )

Ik erken mijn speelsheid, mijn bewegingen, ik mag me als een kind voelen en me ,vol verwondering en onbevangen, spontaan uiten ..

Ik erken mijn lichaam, mijn lang ingehouden houding die zichtbaar is... mijn scheve neus, een mix van de neus van mijn vader en die van mijn moeder. Mijn groen-bruine ogen van waaruit mijn ziel direct tot je blijkt te spreken.. Mijn kwetsbaarheid en mijn kracht.

Ik erken mijn blijheid, het kunnen voelen van intens geluk en genieten en dat mogen voelen en uiten ..

Ik erken mijn ''weten'' maar ook mijn "niet weten", het mag er zijn, ik kan niet altijd en alles bevatten..

 In mijn hart ben ik verbonden met allen en alles; we zijn samen één kosmisch hart. Wat ik voor mezelf doe, doe ik tegelijk voor allen. Ik ben samen onderweg naar méér liefdevol zijn..

Ik erken mijn behoefte aan eerlijk en puur connecten met anderen i 

Ik erken mijn sterke drang naar vrijheid !

Ik erken mijn levensadem !

ik ben ........ in uitvoering en ontwikkeling 💝..